Morze to milion łez....

Bez dedykacji...poprostu by był...by pamiętał....

Morze,
to milion łez
wypłakanych przezemnie nocą.
Szarych, ponurych,
wystrzelanych
miłosną procą.

Ciche
tak jak ja
kiedy śpię i nic nie czuję.
Burzliwe, głośne
tak jak wtedy
gdy moje serce na twój widok wariuje.

Przyciąga ludzi,
bo jest takie piękne,
romantyczne.
A gdy się złości
jest mało sympatyczne.

Każdy
w nim znajdzie odbicie,
jak kropla wody tam
spływa.
Czemu tak jest,
że tam
chłopak dziewczynę podrywa?

Potrafię żyć
bez codziennego widoku miłości
przy cichym zachodzie słońca.
I bez sztormu
który woła mnie
gdy
na Ciebie się złości.

Bo morze
to taki człowiek.
Kocha,
tęskni,
żałuje.
Żałuje, że kiedyś
się zakochało
i z tęsknoty
gorąco płakało.

Morze,
to milion łez
wypłakanych przez siebie nocą.
Szarych wspomnień
spalonych
razem z miłosna procą.

autor

placzacy-aniolek

Napisany: 2006-11-21 Dodano: 2006-11-22 14:54:07

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie