Most na rzece Pisie
Moście, moście dumnej Pisy
ronisz łzy w jesiennej ciszy?
Co się stało emerycie,
czy niemiłe już ci życie?
Byłem piękny, wręcz wspaniały,
moje przęsła pordzewiały.
Ci, co po nim przejeżdżali
dawno wyrok już wydali.
A tak wiernie pracowałem,
parowozy przepuszczałem.
Ciepła para przęsła myła.
W dole Pisa się cieszyła.
Doczekałem się starości,
przypomnieli o swym moście.
Zniszczyć, stopić, lub wyrzucić.
Most historia, czemu smucić?
Każdy człowiek zwierzak, domek
ma na starość swą ochronę.
Tak się trzęsę, tak się boję.
Ludzie jutro zrobią swoje.
Żegnaj Piso, wierna rzeko,
wnet wywiozą mnie daleko,
będą topić mnie w stalowni.
Nie zostanie śladu po mnie.
Komentarze (61)
Pięknie tą historię umiejscawia się w konkretnym
miejscu.
kiedyś się wszystko kończy, tylko
czas wie kiedy.
Pozdrawiam serdecznie
Serdecznie dziekuje za miłe komentarze pozostawione
pod moim wierszem. Nowośc- buduja nowy most.
Taka kolej rzeczy i to bardzo smutne że wszystko ma
swój koniec, dziękuję za odwiedziny z komentarzem z +
pozdrawiam.
...takie to już przemijanie, nikt z nas tutaj nie
zostanie...pozdrawiam.
Serdecznie dziękuję za miłe komentarze i pozdrawiam.
Żegnajcie dawne romantyczne czasy, czyste rzeki i
zdrowe puszcze. Dzisiaj liczy się przede wszystkim
zysk. Jest jednak oczywistym, że stare drogi, czy
stare mosty nie są już dzisiaj użyteczne, ale jednak
szkoda. Bardzo ciepło ujęłaś to w swoim melancholijnym
wierszu.
Serdecznie Cię pozdrawiam Bronisławo.
wszystko ma początek i kres,,pozdrawiam
Piękny smutny wiersz
Pozdrawiam
Wiersz życiem pisany, smutny,
bo prawdziwy do bólu, na TAK oczywiście.
Dobrej nocy życzę :)
Serdecznie dziękuję za miłe komentarze. Dziś wybiorę
się do Parku Gage i tam zrobię kilka zdjęć z
prześlicznych jesiennych kwiatów. Pozdrawiam
Wszystkich nas czeka złomowanie, wiersz symaptyczny ツ
Piękne są Twoje wiersze ja w nich czuje tęsknotę
ogromną masz tyle wspomnień ,cieszysz się z drobnostek
pozdrawiam miło .
Zasmuciłaś wierszem,ale taka jest kolej
rzeczy...pozdrawiam Bronisławo.
Witaj,
ciekawie wywiedzona opowieść o moście z użyciem
antropomorficznych środków wyrazowych.
Dziękuję za pamięć i pozdrawiam z/+/