motyl

Piękny,pozdrawiam

Pięknie napisane... gdyby każdy motyl mogł przynosic
szczęście na swoich skrzydełkach niczym gołąbek
pokój...

Czarny motyl przeistoczył się w motylka nakrapianego
szczęściem Piękna miniaturka. Jestem pod wrażeniem.
Pozdrawiam.

czuję, że zbyt widoczne jest w Tobie martwienie się o
innych...mniej o samego siebie..a wierz mi Jadonku, że
warto być czasami troszke samolubnym, bo niestety nie
wszyscy potrafią docenić co dla nich robisz...czasami
w paru słowach zawierasz aż tyle...

Pięknie to napisałeś. Motyl i tęcza to coś radosnego
jak słońce po deszczu, jak nektar zebrany z wonności
kwiatów. Twój motyl jadonie, jest symbolem zmysłowego
uczucia co to raz bywa czarne a raz mieni się paletą
barw. Ot, samo życie. Jak zwykle - wiersz urzekający!

Wspaniale, że jest Ktoś, kto potrafi Twój smutek
zamienić w szczęście.....

ciekawie opisane...motyl niosący radość i pociechę

Krótko żyją motyle, oby szczęście trwało
dłużej.Obrazowo ujęty.

piękny wiersz, przenośnie fascynujące, jestem
zachwycona.

Niektórzy potrafią nawet smutek zamienić w
szczęście... ale tylko poeci potrafią w tym celu
posłużyć się motylem... Krótko i pięknie :)

Odfrunął stąd ćmą smutku, wrócił radości motylem gdy
myśli z łzą malutką wytrwały do lepszej chwili...
Dziękuję- również- za releksję, że w klatce ,
chociażby:"wczorajszego dnia" (ale i uprzedzeń,
niezrozumienie, egoizmu, niemożności etc itd) zamykami
się sami...

Jakże często trwamy uwięzieni przeszłością i
wyobrażeniami o niej! Jak dobrze jest wysłać motyla
ze swoim bólem, a wróci z darem serca!
Niebanalny temat, niebanalnie i pięknie namalowany!

motyle to piekne stworzenia,zachwycające nas swoją
urodą a jeszcze takie ktore przynoszą szczęscia oznaki
to juz wogóle super...

Bardzo obrazowy wiersz. Oddałeś w zmysłowy sposób
delikatność i smutku i pocieszenia. Naprawdę ładny.

Piękne są takie motyle,
na skrzydłach niosące szczęście...