Mówiłaś

Mówiłaś że boisz się cierpień,
Że życie znów rzuca Cie na kolana,
Że boisz się kroczyć że nie masz odwagi.
Nie masz też czasu by stracić co miałaś
I siły by walczyć by stać się kim stałaś

Błądziłaś po szlakach życia upadłego,
Z otwartym swym sercem nie miałaś
Nic… prócz tego jednego
Uśmiechu i dobroci dla każdego.
Tak zaczyna i kończy każdy, który pragnie
By sił nam nie brakło
Do życia do pragnień.

autor

MonikaP

Napisany: 2006-01-30 Dodano: 2007-02-07 11:45:57

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie