Może tak, a może nie
A może lepiej być kamieniem,
przyglądać się wszystkiemu z boku,
nie cierpieć, nie rozmyślać wiele,
mieć święty spokój.
A może lepiej być strumieniem,
dążyć niezmiennie w jedną stronę,
porywać z sobą co po drodze,
już przemielone.
A może lepiej być nieczułym,
ślepym i głuchym, bez rozumu,
podążać biernie w karawanie,
nie drażnić tłumu.
Lepiej zapewne nie rozpaczać,
nie wracać myślą do przeszłości,
cieszmy się życiem co nam dane,
silni z miłości.
autor
fryzjerka
Dodano: 2011-01-19 22:41:30
Ten wiersz przeczytano 1372 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Ciekawe rozważania. Jednak cóż warte byłoby to życie
bez gorącego serca pełnego uczuć? Więc cieszmy się tym
co nam dane, miłością. Pozdrawiam:)
No Halinko, olbrzymi skok do przodu. Gratuluję !!!!!!.
Silni z miłości, czy w miłości? Poza tym bez
zastrzeżeń.
rozwazania ... czy warto zyc zgodnie z sumieniem czy
lepiej plynac z pradem...odpowiedz jest w
mocnym,optymistycznym koncowym wersie
Świetne przesłanie:) Po co wracać do przeszłości...ona
sama nas odwiedzi :))) Nie drażnić tłumu - dobre!
Pozdrawiam serdecznie.
Życie jest piękne nie warto oglądać się za siebie,
lepiej iść do przodu. Ludzie często bywają głusi,
ślepi i nieczuli... im żyje się chyba lepiej. Wiersz
ciekawy, realny. Pozdrawiam.
Trafia do mnie ten wiersz, mam czasem podobne
przemyślenia. Fajne wykorzystanie elementów przyrody
Ani tak ani siak - myślę że najlepiej korzystać z
czwartego zestawu wiersza-
nie rozpaczać, przeszłość zostawić za sobą, cieszyć
się życiem w każdej porze roku, zbierać żniwo /dary/ z
piękna otaczającej natury, z każdym na pan brat
i uwierzyć w siebie że z miłością mozna
przeżyć więcej jak 100 lat - tego życzy
85 letni stary dziad. Pozdrawiam.
Każdy kto marzył choć raz w swoim życiu, czy to
otwarcie, czy może w ukryciu, wie ile siły marzenia
dodają, jak trudne chwile przetrwać pozwalają!
Marzenia wiodą nas wciąż nieustannie, by treść życia,
upiększyć starannie... Trwajmy więc przy nich - do
końca,
ciekawie ukazujesz rozterkę i chwile
zadumy...zakończenie dopełnia całosci....
Przeczytałam z zainteresowaniem.
dobrze napisany, świetnie się czyta a do tego
przesłanie mądre :-)
Pięknie! Człowiek po trochu jest chyba tym wszystkim,
po to tylko by uznać potrzebę miłości! Pozdrawiam!
Bardzo ładny wiersz i forma, i treść. Pozdrawiam:)
przeszłości zmienić się nie da,za to miłość daje siłę
by trwać...
Nie mozna byc obojetnym kamieniem,strumieniem
porywajacym wszystko,nieczulym,biernym,bezrozumnym.
Ale mozna i trzeba cieszyc sie zyciem,kochac i
zapomniec wreszcie o przeszlosci.