Może zostanę kiedyś sam

Będzie mi ciebie brakowało,
Może zostanę kiedyś sam.
Dusza opuszcza swoje ciało,
Jaki smutny temat ciągle znam.

Lecz się nie godzę z takim zdaniem,
Jest obojętna wszelka treść.
Może i bywam strasznym draniem,
Potrafię ciężar wiedzy nieść.

Będzie mi ciebie ciągle mało,
Może osiągnę punkt żałości.
Dusza opuszcza swoje ciało,
Nie zapomina o miłości.

Lecz się nie godzę z takim stanem,
Jestem zniszczony dochodzeniem.
Może i liżę straty ranę,
Potrafię jednak znieść cierpienie.

Będzie mi ciebie ciągle brak,
Może już powiem sobie dość.
Nadzieja musi dać mi znak,
By opanować wstrętną złość.

Pogodzę się , bo czasem trzeba,
Lepiej zakończyć dochodzenie.
Zdrada oddala nas od nieba,
Piekło oznacza wyniszczenie.

autor

Grand

Napisany: 2016-12-12 Dodano: 2016-12-13 03:17:21

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie