"Myślę, że poezja istniała..."

Gdy pytasz mnie o źródło
(że niby wiersze piszę):
to jest tak jakbym jutro
sam siebie zechciał słyszeć.

To jest tak jakby słowa
miały urodzić wiarę,
że można przefiltrować
złe czyny na zamiary.

To jest tak jakby kosmos
mieścił się w jednym kleksie
z którego wieki rosną
a ja wiecznością jestem.

To jest tak jakby wszystko
mieściło się w posłowiu:
co przeszło i co przyszło.
I było pełnią w nowiu.

Można by jeszcze zeznać,
że wszystko jest z miłości...
być może, wszak poezja
to stan najwyższej konieczności.

Więc kiedy znów zapytasz
skąd źródło w rym wybucha?
Odpowiem, że muzyka
to taniec szczerze głuchych.

autor

z nick-ąd

Napisany: 2019-11-01 Dodano: 2019-11-01 12:32:22

Ten wiersz przeczytano 714 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie