Na dwie ręce
Zagraj ze mną na dwie ręce
Delikatnie pieść klawisze
I nie pozwól czekać więcej
Graj już proszę, przerwij ciszę
Najpierw lekko, czy to czujesz
Wyżej będą trwać emocje
A gdy serce zawibruje
Musisz zadbać o tonację
Drży powietrze, milkną dźwięki
Wyrównałam takt, akordy
Smyczek pragnę wziąć do ręki
By poskromić dzikie hordy
Nie poznajesz muzy wzniosłej
Pięknym rytmem emanuje
Kocha ciebie, dźwięki, wiosnę
Miłość nuty jej dyktuje
Komentarze (6)
Wiersz nietuzinkowy zarówno pod względem tematyki jak
i formy. Czuje się w nim tą muzykę. Wiersz lekki i
rytmiczny. Ciekawe metafory.
hmm...kiedy miłość nuty dyktuje ...powstaje
niezapomniana muzyka... pełna magii ... ładnie
napisany wiersz
Czytając ten piękny utwór pomyślałem sobie czy nie
nadawał bym się na ucznia,ale też przypomniałem sobie
jak to zawsze mnie żona uczyła gry na instrumencie,a
to opanowałem wyjątkowo szybko..ach ta majowa
muzyka..Wierszyk naprawdę fajny-sama miłość
..powodzenia..
Serce różnie w piersi tyka, bo w nim zawsze jest
muzyka. Wspaniały, delikatny wiersz.
A to najwdzieczniejszy wiersz jaki udalo mi sie
dzisiaj przeczytac, mam nadzieje ze znajde wiecej
takich...
Zagraj ze mną w miłość ,wyżej będą trwac emocje.Muza
rytmem emanuje,kiedy serce zawibruje.Muzyczny
ośmiozgłoskowiec.Wiosną wszystko nam gra.