Na mnie

sobie: za inspiracje, wiarę w moje zdolności i że zawsze przy mnie jesteś

Siadam sobie i piszę,
lecz nic nie udaje mi się
i jakbym się nie naprężał,
jakbym zmysłów nie wytężał,
dzieła stworzyć nie mogę,
kolejne lądują na podłogę
kartki zgniecione z mozołem
prostowane póżniej pod stołem,
bo żal mi tych słów kanciastych,
tych rymów częstochowskich,
co spojrzeć w ich nie chce stronę
nikt, lecz na swoją i ich obronę
nie mam nic prócz jednego:
miłości do siebie samego.

sobie raz jeszcze: jesteś WIELKI

autor

adi mclomin

Napisany: 2006-03-28 Dodano: 2006-03-30 00:31:36

Ten wiersz przeczytano 509 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie