Na przystani wieczoru

widzisz białe światło?
słyszysz gwar i zgiełk?
to na przystani wieczoru
barka losu cumuje
srebrnym powrozem myśli

siedząc na cielcu okrakiem
starzec kat batogiem
zdziela plecy człowiecze
krzyczy skóra życiorysów
sączy się łzawa krew

nad szlabanu kresem
latają paszportów kartki
nie przemycisz nic
przejdą tylko szlifowane
czynów naszych diamenty

pękają czasu kajdany
sypią się łańcuchy dni
zdałeś ziemski czyściec
zaczniesz żyć

autor

Ignacy Barry

Napisany: 2005-07-04 Dodano: 2005-07-08 09:00:45

Ten wiersz przeczytano 3860 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie