Na skrzydłach poezji
https://www.youtube.com/watch?v=GCNIpzonR1E
Gdy młody poeta rozpostarł skrzydła,
na niebie świeciła już pierwsza gwiazda,
chciał na szczyt polecieć, hen poza
chmury,
gdzie orły uwiły swoje pierwsze gniazda.
Lecz kiedy był już w połowie drogi,
sił mu zabrakło i musiał zawrócić,
poczuł że skrzydła ma jeszcze słabe,
by wysoko latać wzmocnić je musi.
Wtedy zrozumiał żeby wznieść się w górę,
nie wystarczy tylko pomachać skrzydłami,
trzeba brać przykłady od orłów sokołów,
co pięknie latały już wieki przed nami.
autor
Mariola Cuore
Dodano: 2017-08-23 13:32:09
Ten wiersz przeczytano 1098 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Mądrze piszesz :)
"nie wystarczy tylko pomachać skrzydłami"
Pozdrawiam.
Pogodnego dnia życzę :)
Moja miła Ty Mariolo,
Czyś Ty zdrową, czy też chorą?
Przyleć do mnie dziś na skrzydłach.
Czy poezja ma Ci zbrzydła?
próba za próbą od czegoś trzeba zacząć próbowanie a
może od swojej ulubionej muzyki?
Wpadłem powiedzieć dzień dobry :)
przepięknie serdeczności
bdb, refleksyjny wiersz...śpieszmy się powoli+:)
pozdrawiam Mariola
Ja bym przykład wziął z anioła -
Dobra to, niebiańska szkoła.
Fajny wiersz.
Życzę miłego weekendu pełnego uśmiechów :)
Tak pięknie, pozdrawiam.
bardzo dobre przesłanie...a puenta podkreśla to co
jest najważniejsze :-)
pozdrawiam serdecznie:-)
Bardzo się podoa szczególnie puenta
Pozdrawiam serdecznie Mariolko
łap łobuziaki :)
Wolność, poczucie przestrzeni i siła połączona z
umiejętnościami, to dobra mieszanka :-)
Myślę Mariolko,że chyba powinno być "co pięknie
latały"
ja tam nisko latam:)
Pozdrawiam:)
Piękne przesłanie wiersza.
Pozdrawiam :)
trudne zadanie przed nim.