Na szczyt...

Górskim szlakiem podążamy
magią cudną przepełnieni.
Krajobrazów boskich pięknem
serca nasze wypełniamy.

Krok nasz jeszcze jest miarowy,
oddech bardzo stonowany.
Tętno lekko wyczuwalne,
zatracone w podziwianiu.

Jawi się nam świat natury, górki,
dolin kształtne łuki, szczelin
skalnych mroczne wnętrza,
kruszców cennych miniaturki.

Drzew strzelistość mnie porywa,
gibkość wiatrem uzyskana.
Ty z oddaniem chwalisz trasę,
Że tak piękna i wspaniała.

Odkrywamy w sobie żądzę,
celebrując wszystkie dary,
Chęć już szczytów osiągnięcia,
burzy krew i tak gorącą...

Zaczynamy rytm już gubić
Co wysiłku jest dowodem,
przystajemy przy strumyku,
By zaczerpnąć górskiej wody.

Słońce nam zagląda w oczy,
kiedy trasę zakańczamy,
tą podróżą wyczerpani
W ciał zakolach zasypiamy.

autor

~camino~

Dodano: 2006-04-20 15:42:49

Ten wiersz przeczytano 1137 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Radosny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie