na temat życia rad parę [nad...

stopy pańskie okaleczone broczącymi myślami
głowa pana znużona rytmem kroków
toczących krągłe, złe wróżby
jak sępy nad pustynią
każ panie podążać nam gdzie morze i
przystań
niech stopy nie głowę okryje piasek płowym bandażem
głowie niech tylko rozczesze jasność umysłu

oczy pana wyblakłe zawistną czerwienią
i przesączem niedopitych lęków
serce obrośnięte bielmami
pluje wszelkim wspomnieniem
wczepione kurczowo w funkcję życiową
każ panie podążać nam gdzie morze i
przystań
jak niebo blade nie wpada do zwełnionej wody
widzisz panie trzymane jest na masztach
białych statków

usta pana zniecierpliwione są wciąż
granicami wszechświata
ciasnotą powietrza
brakiem ścieżki dźwiękowej na spotkaniach przy księgarni
pokarm duszy to nie stawianie wyboru
to możliwosć wybierania mówił cyniczny sprzedawca ryb
panie każ nam podążać gdzie morze i
na litość boską
przystań

autor

puzzelka

Napisany: 2008-04-02 Dodano: 2008-04-02 16:33:51

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie