Na trasie Biathlonu !

Na trasie „Biathlonu” !

Ślizgają się promienie
po śnieżnej tafli ,
mieniąc się w kolorach
diamentowych pryzmatów .
Po białym puchu
mkną szybkie narty ,
pchane kijkami
zawodnika biathlonu ,
ciężki karabin
tłucze się po plecach ,
jak kołatka u bramy
starych drzwi frontowych .

Mknie po tej trasie
zawodnik jeden , drugi ,
by stanąć na dywaniku
w pozycji strzeleckiej ,
raz strzela leżąc ,
drugi raz stojąc
by wprawne oko
cel wymierzyło .
Muszka jest zgrana
z karabinową szczerbinką ,
padają strzały
naraz jęk zawodnika ,
to było pudło ,
jest karna minuta
lub bieg dodatkowy !

„Znów zerwał ostatni , a byłoby podium
Panie Tomaszu !”
Pot zalewa oczy
mięśnie strasznie bolą ,
w piersiach tchu brakuje
a tu ten podbieg
przed metą pozostał ,
trasa się wydłuża
a czas szybko leci ,
jeszcze dwieście metrów ,
i będzie już meta !!!

Józef Komar
z Zakopanego

autor

Qvo Vadis

Dodano: 2009-05-01 12:18:02

Ten wiersz przeczytano 514 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie