Na Zewnątrz

A kiedy nadejdzie taki dzień
Wtórując deszczom palcami na szkle
Przeczesując spętane myśli
Przeklinając ludzkie plemię
Wyjdę na zewnątrz, na powietrze
Wyjdę na zewnatrz siebie


Wchłaniając ciężkie krople
Krzycząc ku piorunom
Lękom, które powstały
Żeby zaraz runąć

Rozpoznając krzywe twarze
Odbite w kałużach
Stąpać po nich i niszczyć
W ich toni się nurzać

Wyśpiewując słodkie arie
Pełne gniewu, żalu
rozkoszy, spełnienia
w eter, do bezmiaru


Gdy odnajdę siebie na stronach
Księgi pisanej poetyckim rymem
W kryształowej kuli utonę
A deszcz zmaże stare słowa
Gdy nie zostanie nic ze mnie
Będę żył od nowa

Zapraszam do lektury innych moich wierszy

autor

Eiondare

Napisany: 2007-06-17 Dodano: 2007-06-18 23:22:57

Ten wiersz przeczytano 401 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie