NAD KRAJEM
Orle!
Ty co swoje wielkie piękne skrzydła
Rozpościerasz na wietrze
Niczym z piór wachlarze lekkie
By stawiać opór silnym wiatrom
Co szybujesz nad polami lasami
Głębokimi dolinami i wysokimi górami!
Co swym orlim wzrokiem bacznie
obserwujesz
Cały ten kraj nad którym z nieba
górujesz
I widzisz z wysoka nas maluczkich ludzi
Jakaż wielkość godność i majestat od ciebie
bije!
Gdy unosisz się na swych lotnych orlich
skrzydłach
Ponad naszymi zamyślonymi stroskanymi
głowami!
Jak długo jeszcze zamierzasz w tych
nieprzebytych
Przestworzach nad nami uprzejmie
królować?
Podczas gdy dziś coraz gorzej przyszło nam
tu żyć!
I tobie w niezmierzonych twych
przestworzach
I nam ludziom w tym naszym kraju
Prosimy więc
Unieś się dla nas jeszcze raz wysoko ponad
góry!
Dla nas przez los doświadczonych
sponiewieranych ludzi
Ponad horyzont na swych wielkich lotnych
skrzydłach!
Nasz ty silny mężny bohaterski wierny
orle!
By w nasze zrezygnowane serca jak ongiś
nadzieja wróciła
Gdy zobaczyliśmy twój wielki cień na naszej
ziemi
Unoś się tak orle nad naszym krajem przez
całe wieki
Boś w naszym godle został zawarty!
A kto Polakiem
Ciebie ponad wszystko będzie wielbił!
Komentarze (2)
Wiersz o zabarwieniu patriotycznym.Słychać emocje
płynące z serca Polaka na obczyźnie.Pięknie to
napisałaś-koniecznie przesłać do szkół -jako program
obowiązkowy nauczania w przedmiocie ,,Język Polski''
wiersz może technicznie pozostawia nieco do życzenia,
ale czy to ważne przy takim przesłaniu!?