Nadciąga burza
nie mogę nawet pisać
błękit w fazie rozstroju
słowa armia żołnierzy
w okopach niepokoju
życie każe przemilczać
grad barw by nie zwariować
tylko stonogi myśli
i niepokorne słowa
nie mogę nawet pisać
błękit w fazie rozstroju
słowa armia żołnierzy
w okopach niepokoju
życie każe przemilczać
grad barw by nie zwariować
tylko stonogi myśli
i niepokorne słowa
Komentarze (56)
Dzięki:)
...pięknie odmalowałaś stan swojej duszy...ale wyjdzie
słońce i niebo będzie tylko błękitne jak wiosenne
fiołki...
Piękny wiersz. Pozdrawiam ciepło
Minęła burza ,zaświeciło słońce - wiersz zakwitł
niczym kwiatek na łące:) Pozdrawiam.E.
Bardzo dobra, nastrojowa miniatura - czuje się tutaj
wielki niepokój i nerwowość. Świetne.
"słowa armia żołnierzy
w okopach niepokoju" szykują się niezłe zawirowania.
Ciekawie dobierasz słowa. Pozdrawiam :)
A po burzy spokój i orzeźwienie. Stosujesz całkiem
intrygujące związki wyrazowe - "błękit w fazie
rozstroju", wprost mnie urzeka.
Też jestem za. Niepokorne, ale ciekawe słowa z burzą w
tle :)
Ach, te burze, jak w emocje kijem,
ale dzięki burzom, człowiek wie że żyje! Pozdrawiam!
Ładne metafory a całość wiersza bardzo mi się podoba.
Lucuś ma racje i wie co mówi:))))
Pozdrawiam panie:)
Po burzy-pogoda.
Po kłótni-zgoda:)
Spokojnych i pogodnych snów:)
witam...ja też się boję burzy..a w szczególności w
nocy ...ładny...pozdrawiam ciepło
Trzeba pozwolić gromom się wyszaleć, to pomaga :)
Myślę, że to spory wyczyn napisać dobry wiersz "od
ręki", kiedy targają nami silne emocje. Jest i będzie
dobrze :)
smutny ale ładny...