Nadzieja

Samotność niczym matka, stała przy mnie.
Płaszczem czasu okrywała moje myśli,
w zimne niczym spojrzenie kojota dni.
Pragnienia i marzenia do snu ułożyła,
bym żył z nią dla niej w naszym pustym świecie.

Matka samotność dziś nie okrywa mnie,
obraziła się Wiedźma.
Wiedźma tak nazwał ja daleki kuzyn Strach, który kapelusz na głowę mi nakłada, gdy myśli moje ku tobie zmierzają.

Lecz on tak jak i matka wystraszyli się dziadków, którzy są przy mnie.

Babka ech ta babka, dziadek mówi na nią Namiętna, twierdzi, że wciąż zakochany
A babka, babka mówi na dziadka Rycerz, gdyż walczy o nią i strach przegania.

Oboje dziś mnie tulą, poznali ze pora obudzić radość i wnuczkę Miłość,
Mówią, że cię lubią, mówią nie bój się, mówią uwierz.

autor

kołodziejŁukaszRobert

Dodano: 2009-10-20 20:32:59

Ten wiersz przeczytano 558 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie