Napij się jeszcze napij kochanie

Stoi na półce pani wszechświata
smukłą sylwetką wabi i kusi
i choćby nie wiem jak się upierał
nic go nie wstrzyma napić się musi

Przy niej się czuje silny odważny
całego wzięła w swoje władanie
zabrała rozum mamiąc rozkoszą
napij się jeszcze napij kochanie

I tak już prawie calutki tydzień
dla swojej pani zatracił duszę
choć tak spragniony na dnie ni kropli
tylko bełkocze napić się muszę

Zaś obok białe myszki tańcują
kąsając przy tym jak opętane
sznur nie wytrzymał ciężaru ciała
karetka szpital na pożegnanie

autor

renia

Napisany: 2017-01-08 Dodano: 2017-01-08 20:45:39

Ten wiersz przeczytano 729 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie