Narodziny
popatrz to nasz wyczekiwany
pierwszy krzyk wydaje
oto jest – człowiek
maleńki bezbronny
mały pyłek kosmosu
prawie nic nie znaczący
buzie otwiera zachłannie
pochłania życiodajny tlen
jak odkurzacz ustawiony na maksa
buzie do słońca kieruje
smakuje pierwsze chwile życia
przytulony do piersi
czuje ciepło i miłość
jakie to piękne
i tak naturalne jak życie
autor
stefan2230
Dodano: 2014-10-20 11:38:22
Ten wiersz przeczytano 466 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Niedawno ja przechodziłem tę radość jak urodził się
wnuk. Pozdrawiam.
Gratulacje!!!
tak trzymajcie na tym jednym nie przestawajcie:)))
pozdrawiam pięknie:)))
Maly cud:-)
Ładny ,ciepły wiersz.Pozdrawiam:)
Życzę szczęścia:) dl Wszystkich:). Pozdrawiam
Ciepły i taki sercem napisany wiersz, gratuluję!
Pozdrawiam
Ladnie pozdrawiam