Narodziny miłości
Z tomiku "Krzyku jeszcze trochę"
Myślałam, że już wszystko wiem
Myślałam, że go znam
Myślałam, że to proste jest
A ja byłem ciągle sam
Szukałem Cię wśród zatopionych chmur
Szukałem między śniegiem, chłodem gór.
Myślałam, że to wiem
Oczami mówił tylko proste:
„cześć”
I nagle zadrżał w moim sercu żar
Przez głębiny gnam
Myślałem, że już wszystko na świecie
znam
Lecz ona tak bosko zaskoczyła mnie
Podszedł do mnie głos i odezwał się
Nauczył moje serce jak kochać Cię
Już wiem, że Twa dłoń chroni mnie,
Że jesteś w każdym moim śnie
Jak słodko jest umierać, gdy Cię mam
Nauczyć się kochać jeszcze raz
I powstawać z mrocznych popiołów znów,
By zdążyć dojść do Twoich snów.
A teraz już jesteśmy razem
Na wieki wieków niech się stanie
Przeżyjemy miłością wspólne chwile, dni
Nasza miłość niech nad światem lśni.
Cristof7
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.