Nasza muzyka
Tak długo drżała w szczątkach nocy
aż my staliśmy się muzyką,
ze świstu wiatru, z mruczeń kocich,
deszczu po rynnach. Później ścichła,
a wiatr się ukrył w szumie świerków.
(Serca nam biły coraz głośniej)
Biegła po schodach, pełna szeptów
i drobnych dźwięków, spadła skocznie
jak krągły kamyk gdzieś ze szczytu.
Szumiącym drzewom tchu zabrakło.
Zanim odejdzie mocno przytul,
niech nuty wiatru w świerkach zasną.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2018-02-19 11:06:26
Ten wiersz przeczytano 2212 razy
Oddanych głosów: 70
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (70)
Zachwycający wiersz i metafory. Miłego dnia Ewuś :)
natura nam ukazuje wzorce do naśladowania :)
Cudnej urody erotyk o metaforach nie wspomnę
Echhhhhhhhhhh ja nigdy tak nie będę tak pięknie pisała
ale zawsze z ogromnym podziwem czytam
Pozdrawiam serdecznie Ewuniu :)
wszystko jest muzyką
dziewczyno, ależ Ty pięknie piszesz :-o za każdym
razem, gdy Ciebie czytam, mam to samo :-)
Jest życie pełne wyobraźni, piękne życie - finezyjnie
zaczepiasz każdą metaforą. Muzyka swym dźwiękiem
kołysze uczucia. Pozdrawiam - śliczne strofy Jagódko
:)
wszystko jest muzyką
Piękny metaforyczny i pełen uczucia wiersz. Jestem na
tak. Pozdrawiam
Twoje metafory zawsze mnie urzekają Ewo
Pozdrawiam serdecznie paa :)
Piękna ta Wasza muzyka :) pozdrawiam
Przeuroczy wiersz. Ech. Mogę tylko głośno powzdychać.
Pozdrawiam
- pięknie,rozbudza wyobraźnię, nic tylko oddać się
marzeniom...
- :)
Cudny wiersz. Trudno coś jeszcze dodać. Może tylko, że
szkoda, iż w tym gąszczu zatrzymujemy się na zbyt
krótko. Pozdrawiam
cudnie
pięknie uczuciem spisane wrażenia z spełnienia jednej
istoty z dwu ciał złożonej