Nawyk
przyzwyczaiłam się do życia
i pokochałam jego cienie
meandry i blaski
głupie przyzwyczajenie
nie zamierzam stawać przed sądem
ani się głupio czaić
kiedy śmierć po mnie przyjdzie
zamierzam się odzwyczaić
autor
mamma
Dodano: 2008-10-18 00:42:15
Ten wiersz przeczytano 700 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
mam nadzieję, że będzie to tak proste jak piszesz...
filozoficzno-naukowe podejśćie do życia i nieżycia,
odzwyczaić się i już.
Wiersz refleksyjny z dobrym zakończeniem.
Przyzwyczajenie jest drugą naturą człowieka, nieraz
jet to pozytyw lecz bardzo często podobają się nam
negatywy.