Negatyw... - moje drugie ja
wiersz dedykowany - Dla Sael.
Negatyw – moje drugie "ja"
Jesieni dobrej – nic nie wróży...
Krzesam emocje, trzaskam w ognie.
Nie jestem gotów do podróży:
burze wciąż we mnie niepogodne.
Popłynąć chciałbym – w ciepłe kraje,
aby – w obłoku zapomnienia
pisać – o życiu - jakby z bajek...
a nie – o bólu wciąż... - istnienia.
Emocje – zamknąć chcę - w konserwę...
(Ty mi "mój bracie" – nie podskakuj!)
- Pozbędę ciebie się... - pozbędę...
- Moc - wezmę z leków! - Dosyć – draki.
Pewną Poetkę – chcę przeprosić...
- za podrzucone Jej
- problemy.
Chciałbym, by dom Jej – wciąż był –
domem
jasnym, spokojnym... - z dobrem wiersza.
To "scena" – warta każdej ceny.
A mój – "negatyw" – nie rozpieszcza.
6.08.2018 r.
autor
Wiktor Bulski
Dodano: 2018-08-06 17:24:59
Ten wiersz przeczytano 1548 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
tak to prawda w każdym siedzi drugie ja
i tu problem rodzi się jak dogadać się z tym durniem
no bo tamten rację prawie zawsze ma
Każdy ma jakieś drugie oblicze tozsamości, swój
negatyw - przeciwieństwo charakteru na którego można
zwalić swoje porażki, taki kodensator duszy daje
poczucie normalności... pozdrawiam panie Wiktorze
Od szalenstwa do geniuszu dzieli nas tylko jeden, maly
krok.
A wiec wcale bym.sie tm.tak bardzo nie przejmowala -
bo " normalni" potrafia czasami zanudzic na smierc....
A zreszta poczytaj sobie Sokratesa wypowiedz o poezji
i szalenstwie muz...:)
wiersz zatrzymuje, ja też nie potrafię okiełznać
emocji.
Anula! - Bordo! - Tańcząca! - dzięki.
Link - Arku - trafiny... - całkowicie. - tyle tylko,
ze ja to mam - TROCHĘ niezaleznie od półpustej,
napoczętej - półpełnej.
Pozdrawiam serdecznie:)
Emocje, to drugie ja piszących, bez nich ani rusz,
wiersz dobry,
z pewnością Poetka do której są skierowane przeprosiny
będzie rada.
Pozdrawiam Wiktorze serdecznie:)
w temacie bólu istnienia, to jesteś mi Wiktorze
bratem. masz ode mnie linka.
http://poetyckie-zacisze.pl/idee-fixe-w112479.html
pozdro :):)
Wszyscy trzymamy negatywy,
jak on się zbliża, łap pokrzywy.
Pozdrawiam Wiktorze mi to pomaga, babcia mnie tego
nauczyła.
Zatrzymałeś na dłużej. Wuersz głęboki, warto nad nim
pomyśleć
Pozdrawiam, Wiktorze :)
Dzięki - Czane Słońce!
Pozdro:)
Przyjemnie się czyta, wiersz z uczuciem. Zatrzymuje