nevermind the poland

to nic że nie byłem w kraju od paru lat. tu na wyspie czas mruga titajmem.
mówi się britpolem. oni shut up, a my swoje - zamknij pysk . cockney-e warczą.
w pubach szklanki odmówiły posłuszeństwa wybitnym stolarzom z Wrocka.
przecież my zawsze z butelki i parkach. Tamiza ostatni raz płakała po rycerzach RAF-u.
teraz milknąca i przybrudzona, jakby przykryta reklamówką ze sklepów burberrys.
a rodacy łowią tam ryby. funt dobrze stoi – to nie przypadek wśród fanaberii zjednoczonego królestwa.
stan ducha upuścił sentymenty gdzieś na Luton. ocknął się dopiero w wirze pracy przy oczyszczalni ścieków.

nie ważne że nie ma tu Wyborczej a Daily Mail nie da się czytać.
co mnie obchodzi kto z kim sypia w brytyjskim szołbiznesie.
martwię się o bliskich, tam nad Wisłą słyszą tylko szelest głosu w słuchawce
"nothing is real and I am sick of it all". urwane rozmowy zlewają się z imprezami w Elevator Club
zamordowałem głos wydobywający się gdzieś z okolic klatki piersiowej, z centralnego podrobu
co tak mi patriotycznie prawił o Powstaniu, o 1920 roku, o Solidarności [tej jeszcze nie upadłej]
jakiś pijany cockney zachłysnął się moją Wyborową
"yes, Walesa! bloody hell, I heard about that man who jumped accross the wall – I mean famous polish sportsman… sorted mate"
exactly - odpowiadam - i ręce mi opadają. za oknem widzę kibiców Millwall... wyją jak psy… wyję razem z nimi w oczekiwaniu na wypłatę u Hindusa

autor

Bielan

Napisany: 2007-03-07 Dodano: 2007-05-24 09:10:30

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie