Nic nie wiedzieli

Pazerna na życie,
łakoma na emocje,
zachłanna na czas.
Miała prawie wszystko.
Wielu jej zazdrościło.
Masz prawie wszystko! – mówili.
Wiedziała, że ma, i wstyd jej było,
że jeszcze czegoś pragnie.
Wiele marzeń się spełniło,
wiele sama spełniła.
Kochała, i była kochana,
pożądała, i była pożądana,
tęskniła, i za nią tęskniono.
Masz prawie wszystko – mówili.
Wiedziała że ma.
A jednak, gdzieś, czegoś, kogoś.
W worku z napisem “pasje” znalazł swoje spełnienie.
Kochała je, oddała mu prawie wszystko.
zamykała czas, i przestrzeń zwolnieniem migawki.
Ale pazerna była, i oddałby to Wszystko, za to Jedyne,
Za to, co nie mogło się spełnić,
za realność marzenia.
A mówili – masz prawie wszystko.
Nic nie wiedzieli.

autor

dewaluacja13

Napisany: 2013-12-03 Dodano: 2013-12-03 16:58:00

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie