Nic przypadkiem...

Może kiedyś to zrozumiesz Ewa...

Wiesz, pozostaje zdjęcie i perfum zapach
Wartościowe jak kilometry na mapach
Zawieszony wzrok na ścianie…
Niedopowiedziane… wiadomości na ekranie
Ścina się racja z tym co być musi
Zakręca, wbija, jak korek w butelce dusi…
Ta myśl wstrzymuje ogół sensu
Po tym świat wydaje się bezsensu
Nie chce się nawet o tym myśleć
Jak tam można błyszczeć ?
Wyproszone z uśmiechem, dziecka przekonaniem
Aprobata i zazdrości kilogramem
Zasnuwa się po tym jak Ci to powie…
Ale Ty na to: nic nie zrobię
Bo pacynka leży w szafce umęczona
Rzadko kto tam zajrzy, jaka jej odsłona
Podniesie, obejrzy, przytuli do serca
Nie ma wahań, natręt czy oszczerca
Bo ten materiał wie wiele, szpindel nosi
Nawet nie ze swojej winy weźmie i przeprosi
Myśli, pozostaje dociekanie
…Bo to przed nim staje
Wymijają się przyjaźnie i względne wartości
Kosztem jednego- szczerej miłości

…

autor

Ishnakhael

Napisany: 2007-06-19 Dodano: 2007-06-19 20:23:49

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie