Nicość

Nie mów mi, że jest ci źle,
nie mów; że nie rozumiesz mnie,
nie mów, że masz mnie dość
że robię ci wszystko na złość.

Wiem ,że cierpisz i miotasz się
lecz sama nie wiem ,czego chcę
nic mnie nie cieszy ,czegoś mi brak
może starości to znak.

Tyle życia już poza za nami
a my ciągle za czymś biegamy.
przecież to wszystko nicość i bezsens
do grobu nie weźmiesz nawet kęs.

Dziwny świat stworzyłeś Boże
udały ci się pola, łąki i morze
lecz słabego stworzyłeś człowieka
dlaczego ziemski koniec go czeka.

To chyba ponure dni jesienne maja wpływ na takie rozmyślania.

autor

Ilena

Napisany: 2008-11-18 Dodano: 2008-11-18 04:39:40

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie