Niczym drzewa

Ludzie... niczym drzewa
korzeniami przytwierdzeni do ziemi
Kochają spokój i ciszę...
Az nagle ktos im nie znany wyrywa je...
Upadają na ziemie... czy czują ból...
Upadają tak nisko... czy czują strach
który nam - ludziom, szepcze do ucha najgorsze koszmary
One już nigdy nie powstaną...
Ale my...
My mamy tą szanse by wstać,
By wspiąć sie znów na szczyt...
Nie zmarnujmy jej...

autor

Imaginary

Napisany: 2005-06-04 Dodano: 2005-06-04 15:31:40

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie