Nie mając czasu na pomyłkę

Nie mając czasu na pomyłkę
Zawijam błędy w wstęgę zapomnienia.
Wracając, co dzień do miejsca nazywanego domem
Zdaje sobie sprawe, że to tylko przechowalnia mojego ciała
Umysł ma więcej przestrzeni, miedzy teraz a nigdy unosząc się z wolna.
Zły czas na życie
Niewiele miejsca na Ja.
Nie dali mi szansy, lub ją zmarnowałam
Kiedy?- nie wiem
Mówią mi dziś -masz czas
Lecz oddaje go co dzień innym
Inaczej nie byłabym sobą
Zawsze stawiając siebie na końcu kolejki po życie

autor

Bieniek

Dodano: 2006-09-25 07:37:24

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie