Nie mam nikogo... samotny...
Nie mam nikogo, z kim mogę rozmawiać!
Nie mam nikogo, kogo mam się obawiać!
Nie mam nikogo, z kim spędzić chce
życie!
Lecz Wy w to i tak nie uwierzycie.
Jestem już sam i czym tu się chwalić ?
Nie mam nikogo, by mu się wyżalić!
Nie mam nikogo, by martwić dziś się.
Zostanę samotny na życia dnie.
Jestem samotny, samotny jak palec.
Lecz palców w ręce mam wiele.
Może istnieje ktoś taki jak Ja.
I będą z nas przyjaciele.
Teraz już wiem... nie ma nikogo... zostałem sam na tym świecie... może jak wierszyk choć was zadowolił... głosować na niego będziecie....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.