nie mów jej

Nigdy jej nie mów , że jest jedną z wielu
Kiedy w Twe oczy spogląda z zachwytem.
I nie powtarzaj , że wcale nie kochasz
Wargom namiętnie połączonym przy tem.

Nie napomykaj , że czas wyliczony
Na nią masz krótki , tyle spraw Cię goni
Gdy chciwie ręce ku niej swoje garniesz
A skroń bezwolnie szuka drugiej skroni.

Nie przychodź do niej , by żar rozdmuchała
W sercu , co lawą zastygło zalane
Skoro co wieczór z inną spać się kładziesz
Czy brzaskiem witasz świetlisty poranek.

Powstrzymaj słowa co się cienieniem kładą.
Pozwól im wybrzmieć w milczącej agonii.
Nie mów jej nigdy...
Nie chłoszcz prawdy batem.

Bo ona tego może nie zapomnieć

autor

Lizzy

Dodano: 2010-07-25 22:11:21

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie