Nie potrafię..
Dla tych, którzy nie potrafią powstrzymać ciekawości..
Pytasz mnie - jak to jest umrzeć?
Nie wiem,
mnie uratowali.
Żałuję.
Tego, że żyję,
Że nie wiem w co wierzyć.
Że nie mam ideałów.
Że nie wiem co to szczęście.
Żałuję, że nie potrafię Ci odpowiedzieć,
Że nie potrafię znaleźć słów,
którymi opiszę to, jak bardzo się
zgubiłam.
Żałuję, że nigdy nie powiem Ci,
jak bardzo Cię nienawidzę.
Tylko zapytam jak się czujesz..
Żałuję, że codziennie się potykam,
Że nigdy się nie podnoszę.
Żałuję, że nie potrafię.
A Ty wciąż pytasz jak to jest.
Naprawdę chcesz wiedzieć?
Podetnij sobie żyły i sam zobacz.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.