Nie pozwól szczęściu, by odeszło
Nie pozwól szczęściu, by odeszło
zmartwione gdzieś w przeciwną stronę,
kłopoty przecież często, gęsto
przychodzą wcale nieproszone.
I nie daj ponieść się emocjom,
bo wybuchają jak wulkany,
słowa tną nożem, tylko po co
płyną potokiem rzek wezbranych.
Kiedy ucichną w swym nawale,
refleksją budzą prawdy sedno,
i tylko serce jęknie z żalem,
że szczęście cicho gdzieś odeszło.
autor
magda*
Dodano: 2013-02-25 07:06:57
Ten wiersz przeczytano 1939 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
"Nie pozwól szczęściu, by odeszło
zmartwione gdzieś w przeciwną stronę"- lubię takie
metafory...
Ale Ty nie pozwól!
dobry technicznie,treściowo +
pozdrawiam
Refleksyjnie. Bardzo ładny wiersz, stanąć na straży
szczęścia - dobra rada! Pozdrawiam cieplutko-:)
Piękny wiersz, kiedy są emocje i słowa, to jest
dobrze, gdy tego zabraknie ... no cóż, samo życie...
serdeczności :)
nic dodać nic ująć super pozdrawiam plusik zostawiam
;))
mądry wiersz,skłania do chwili zadumy,podoba mi się.
pozdrawiam
Prawdziwe szczęści nie odchodzi a marne i słabe znika
jak śnieg każdej zimy
Poruszony w wierszu ważny temat
p o z d r a w i a m
Dobry życiowy wiersz. Usterek żadnych nie zauważyłam.
O szczęście trzeba walczyć... o szczęście trzeba dbać
:)
Serdeczności
Słowa łatwo wylatują, to prawda - miło o tym
napisałaś. Bo odejście szczęścia - boli. Serdeczności.
zatrzymaj jesli tylko potrafisz i możesz
Jeśli szczęście jeszcze się tli nie pozwólmy odejść,
byśmy się nie obudzili ale sami + . Cieplutko
pozdrawiam
Słowa bardzo głęboko ranią i gdy emocje opadną to
pytanie "tylko, po co?" powraca. Ładny wiersz.
Pozdrawiam :)
podoba mi się, bez nadmiaru metafor,
urzeka prawdą i prostotą; pozdrawiam:)
ale jednak trochę tego szczęścia szkoda...