Nie proszę o nic

Wszystko przemija bardzo szybko. Ale prawdziwa miłość jest nieśmiertelna... a może nie?

Rzeźbiąc w moim sercu
tępą żletką Twoje imię
spoglądam w otchłań
i widzę smutne oczy

Czuje Twe spojrzenie
jak spływa po mej twarzy
Gdzieś tam oszalały tłum
zabił resztkę nadzieji

Krwią swą wypisuję
imię Twoje w ciszy
moja głowa eksploduje
moja dusza gnije

I krzyczę jak opętany
i wiję się po podłodze...

Lecz moje kieszenie
wciąż pełne miłości
może kiedyś jeszcze
pokażę Ci ich bezmiar...

Odrzucenie jest błędem niewybaczalnym...

autor

Nihilist

Dodano: 2006-06-21 18:04:31

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie