Nie samym chlebem
żyje człowiek
Podobnie jak tego powszedniego,
którego nigdy nie miewamy dosyć,
rośnie apetyt na coś smakowitego,
czym mógłby nasycić się człowiek.
W codziennej walce z niedosytem,
pokonując coraz to wyższe stopnie,
pobudza do działań rozum i serce
a z ust padają słowa: chcę więcej.
Można powiedzieć, że to oklepane słowa,
jednak warto sobie i innym przypominać
o walce z pokusami, cenie wartości życia
darowanego tylko raz przez samego Boga.
autor
_wena_
Dodano: 2016-06-06 11:00:51
Ten wiersz przeczytano 9183 razy
Oddanych głosów: 121
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (220)
e, tam...
"wgląd do wierszyka"
wgłąb duszy Ci zaglądam..
uczę się Ciebie na pamięć, Wandziu:))
dziękuję za wgląd do wierszyka :)
chcę więcej..
bo gdy się znajduje przyjaciela
życie cieplejszych barw nabiera.
A jeśli przyjaźń w sercu zagości
to mówić już można....o miłości.
po latach dopiero mamy inne spojrzenie na życie czy
lepiej być czy mieć...pozdrawiam.
Dobra refleksja. Zatrzymuje.
Pozdrawiam:)
Zenuś, robię to dla dobra wiersza, staram się czynić
to jak najdelikatniej :)))
I co ja bym bez ciebie zrobił Wenuszko
Ślicznie muszę podziękować
spostrzegawczości gratulować
Pozdrawiam Serdecznie do miłego ..
Zenku
Dorotko
Grażynko
dziękuję, życzę udanego dnia :)
Zmusza do refleksji. Mądrze piszesz Wandziu. Człowiek
uwikłany w słabościach, często chce panować nad innymi
i stawać się bogiem.
Pozdrawiam serdecznie.
Tak, apetyt, niestety, rośnie w miarę jedzenia!
Jest mi niezmiernie miło Wenuszko
że tak sądzisz. Pozdrawiam z uszanowaniem Miłego
wieczoru
:))))))
( ciareczki)
Ciasteczku i po mnie przeleciały dzisiaj , kiedy tyle
cudowności usłyszałam na temat mojej niepoprawnej
osoby , chyba sie nawet lekko zarumienilam Droga Veno
, ślicznie raz jeszcze dziekuje za tyle miłych slow ,
mocno ściskam :)
Przemiła Mirabelko, nie dość, że jesteś piękną
kobietą, piszesz ładne wiersze to jeszcze piękniej je
recytujesz. Twój głos sprawił, że w czasie słuchania
miałam delikatne ciarki na skórze. Dziękuję za chwilę
z poezją w Twoim wydaniu. W wolnej chwili dokończę
czytanie Twoich wierszy. Bogno, dla mnie na zawsze
będziesz Mirabelką :))))