Nie wierzę (?)
Naprawdę przestaję wierzyć,
W ten cały zachłanny świat,
Żyję jak klawisz w pianinie,
Odliczany w równy takt.
I już nie cieszy mnie uśmiech,
To tylko role przez ludzi grane,
Zawiść, obłuda, strach,
Uprzejme gesty zapomniane.
Pieprzony XXI wiek,
Rozbił nam wszelkie uczucia,
Przypiął nieszczerość do serca,
Jak breloczek do klucza.
Nie mam już wiary, że wstaniemy,
Że ludność z dumą się podniesie
I tak jak niegdyś było,
Znów wiedzy świątynie wzniesie.
Z przyszłością staczamy się na dno,
Czy ktoś to potrafi zmienić...?
Nie wierzę, a jednak muszę,
W końcu zwą mnie Iskierką_nadziei...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.