Nie wolno zmienić przeznaczenia
Nie wolno zmienić przeznaczenia,
Karty już dawno są rozdane.
Także wpisano kres istnienia,
Kiedy zostanie nam zabrane.
My nie możemy nic zaradzić,
Tylko widzami się stajemy.
Los swych tajemnic nie chce zdradzić,
Chociaż je poznać bardzo chcemy.
A śmierć otacza nas swym mrokiem,
Zaciska pętlę dość dokładnie.
My już godzimy się z wyrokiem,
Który niebawem nam przypadnie.
I tylko czekać już wypada,
Zdać na zegara zgubne tony.
Historia prawdę opowiada,
Nekrolog nowe pisze zgony.
Bo to jest nasze przeznaczenie,
Karty już dawno są rozdane.
Tam rozpisano nam istnienie,
Też…, kiedy będzie nam zabrane.
autor
Grand
Dodano: 2014-03-02 09:52:49
Ten wiersz przeczytano 530 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Masz rację payu,zmieniłem w trzeciej zwrotce trzeci
wers.Wiem że powinienem się bardziej przykładać, i
wierz mi staram się.Lecz czasami wychodzi jak zawsze
inaczej.Ale od czego są przyjaciele, którzy zuważą
błąd i w porę podrzucą radę.I ja takim
...dziekuję.Taka uwaga jest cenniejsza od pochwał.
Pięknie, chociaż można jeszcze dopracować.
Fajny rytmiczny, przemyślany, treściwy tekst.
Uważam jednak, że Ty, autor piszący dużo, mógłby
pomyśleć o eliminowaniu rymów gramatycznych.
Plus za rytm i treść.
Króciutko jeszcze:
Skoro "nie możemy nic zaradzić" może lepiej
"Nie wolno zmienić przeznaczenia,
zmienić na "Nie da się zmienić przeznaczenia" i
jeszcze taka propozycja
zmiany
"Który niebawem nam przypadnie
na "z którym nam zgodzić się wypadnie".
Ale wiesz- to Twój wiersz.:)