W niebie

Mówią: serce nie struna, nie pęknie.

W pozycji, która ułatwia zasypianie, wsłuchuję się w uderzające o parapet łzy bogów,
Deszcz, za oknem…

Modlę się:
Aniele skrzydlaty zabierz ze sobą moje 21 gram.
Doleć tam, gdzie krainy spokojne, światy przecudne.
Niech zniknę!

I niech mówią, że jedynie głupcy odchodzą z tego świata.

Na oceanie duszy pochowałam swe pragnienia.
Teraz jest Noc,
Ty wiesz - kocham siostrę dnia.
Jest jak przyjaciel, który milczy i pomimo błędów, które ciągle popełniam, rozumie mnie.
Przerwa między nocą a dniem,
Sen.
Lubię oddechy, tych którzy już śpią.

Za tę noc i świt przy tobie mogłabym sprzedać dziś duszę,
Za świergot ptaków o poranku i łyk kawy gorzkiej serce dać Diabłu.
Usta spierzchły z braku wilgotności twych warg.
Nawet Werter Goethego tak nie cierpiał.

Umieram samotna
Tu i teraz,
w noc listopadową.

Widok twojej twarzy wynagrodzi wszystko.
Wśród anielskich postaci,
znajdę oczy ciepłe, brązowe
i w ich spojrzeniu na wieki utonę.

Wiatr pachnie dziś bzem...
Otwieram bramy raju?!

Wtem słyszę pędzący pociąg, stacji tysiące,
Życie.
To tylko śmierć kliniczna…
Serce połamane…
Drugi raz go nie posklejam…

Marzę, aby znowu poczuć sól z tamtejszych mórz,
na których żeglowałeś.
… tango, nieustanne…

Tango,
dla wytrwałych.

autor

GiNna

Dodano: 2006-06-01 22:03:11

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie