Niebieska Karawana

Niebieska Karawana, wijąca się w dół Doliny Światła. Mą prawdziwą miłością jest mężczyzna, który będzie przy mnie przez 10.000 nocy

W dzikim, zawodzącym wietrze jest jego dom, na gładkim, żółtym Księżycu. Więc Niebieska Karawano, czemu szybciej nie prowadzisz mnie do niego?

Niebieska Karawano, Proszę odpędź te łzy... Mą prawdziwą miłością jest mężczyzna, którego nie widziałam od lat...

Idź tam gdzie masz iść - powiedział - Ja już należę do Ciebie po kres moich dni. Jak głupiec uwierzyłam mu i poszłam niebieska karawano

Ma Niebieska Karawano. Oh, droga jest mym Wielkim Murem. Mą prawdziwa miłością jest mężczyzna, który nigdy nie istniał...

On był wspaniałą fantazją, którą stworzyłam by trzymać z dala zimno. A teraz moja Niebieska, Niebieska Karawano, czuje jak me serce zamiera..

Jest to odnowiony wiersz "Niebieski Karawan"

autor

Vanity

Napisany: 2007-03-20 Dodano: 2007-03-23 06:25:24

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie