Niebo nad Al.Sikorskiego
Dzień był wtedy sierpniowy, bardzo ciepło,
miło
rozejrzałam się wokół, tak przyjemnie
było
nagle wzrok mój przykuło niezwykłe
zjawisko
chmury że ręką sięgnąć, nad ziemią, tak
nisko
Trzeba je było widzieć te, obłoczki
białe
jakby z bitej śmietany, tak puszyste
całe
albo może inaczej, z łabędziego puchu
zawieszone w powietrzu, zastygłe, w
bezruchu
A każdy promieniami słońca podświetlony
lśnił się, obwódką srebrną wokół
obwiedziony
dopiero gdzieś nad nimi wyżej,
podwieszone
błękitne tło, świetlistym blaskiem
wyiskrzone
Było ich kilkanaście...nie pamiętam ile
zapamiętałam piękno widziane przez
chwilę
zdawało się że wiszą nad samą ulicą
i...że spadną, a wtedy ludzie się
zachwycą
Ci, zabiegani co dnia, nie patrzący w
chmury
nie mający dość czasu by spojrzeć do
góry
a szkoda, bo naprawdę warto czasem
spojrzeć
i ten świat z innej strony, także warto
dojrzeć
Zobaczyć niebo, ziemię pod jego
sklepieniem
zapatrzyć się z zachwytem, może
zadziwieniem
na to, co Pan Bóg także i dla oczu
stworzył
i żeby było piękne...starania dołożył.
zofia
Komentarze (14)
Przepiękna Twoja relacja... z zachwytu nad cudem
stworzenia... Mi tylko tego jest szkoda... że kiedy
niebo się zmienia... pięknymi tak kolorami... raduje
szczęśliwe oczy... to mało kto to Stwórcę ceni... choć
pięknem się zauroczy... Dlatego z serca dziękuję... za
Twoje te spostrzeżenia... o Twórcy tym
Najwspanialszym... pięknego nieba sklepienia...
masz rację czaasem warto stanąc z boku i popatrzec na
świat inacze...tylko nie wszyscy mamy na to siłe i
odwage...bardzo madre słowa ,świetnie ujęte w Twoim
wierszu
Masz rację…świat mimo swoich wad i tak jest
piękny…jedynie ludzie nie potrafią go zrozumieć
Piękny wiersz osobiście często patrze w niebo
przeciez każdy z nas ma tam swoją gwiadeczkę ,moja
często uśmiecha się do mnie. Udało Ci się pieknie
opisac zjawiska na które tak często nikt nie zwraca
uwagi nie dostrzega.
Przepiękny wiersz :)
Tak się czułam, jakbyś właśnie ....
niebo ludziom przychyliła, ....
bo ta podróż miedzy chmury ....
pięknem mi się przytuliła. ....
Zapamiętam Twe przesłanie ....
aby stanąć i z zachwytem ....
spojrzeć w niebo nad drzewami....
złapać radość wraz promykiem.
romantyczna duszyczka, a któż piękniej opisze to co
nas otacza ...
Wśród takich alei można marzyć, śnić i kochać
najpiękniej.....Jak tylkoi to możliwe.
Wspanialy wiersz opisujacy zjawiska przyrody,klasyczny
piekny styl,uroczy klimat
piękni to opisałaś .. już to zobaczyłam ..ten obłok ..
wspaniały i delikatny ... pięknie to w słowa
ubrałaś...)))
Czasami nie zdajemy sobie sprawy, ile tracimy, ile
obrazów nie jest nam dane zobaczyć, ile zachwytów
przechodzi obok nas niespostrzeżonych. Świetnie to
ujmujesz.
Ślicznie opisałaś te chmury nad ulicą... Wprawdzie
trudno iść zatłoczoną ulicą z głową uniesioną do góry,
ale przecież czasem można się... zatrzymać.
Bardzo płynnie się czyta, można by jeszcze i
jeszcze... :)
No prosze, po mistrzowsku opisano zjawisko natury,
chmury nisko zawieszone, sloncem pieknie podswietlone.
Ale trzeba widziec piekno i sercem i dusza, opisac je,
a te opisy - innych wzrusza...
Śród takich alei, ulic człowiek spełnia życie,
Zagoniony wciąż biegnie, o czymś marzy skrycie,
Sto myśli naraz w głowie, co tam mgła jesienna;
Jak przyszła, tak odejdzie, noc była bezsenna...?
Nowy dzień, obowiązki, wciąż gonisz do przodu,
Potrzebne są pieniążki by nie pomrzeć z głodu!
Przemijają dekady, człowiek się starzeje,
I częstokroć nie widzi, co się wokół dzieje!
Ładny wiersz nastrojowy, lekko nostalgiczny,
bo przecież tak wielu rzeczy nie zauważamy.
Pozdrawiam serdecznie
Musiało być to piękne zjawisko, utworzone z obłoków
nad ulicą/bardzo zresztą ruchliwą/Takie widoki
widziałem kilkakrotnie- osobliwe zjawisko.Wiersz
bardzo ładny, nastrojowy a wręcz romantyczny.