niedokończona historia ...

marzeniom

Zapoznała nas samotnosc
skojarzyło -milczenie
a pożegnał smutek
Żyło z nami wahanie,jadłes
je pełnymi garsciami do syta
Ukradkiem z bojażni przed Bogiem
kradłes minuty rozkoszy-
by potem pożegnał nas grzech
i rosa na rzęsach...
Mieszkało z nami pragnienie
lecz tylko jako lokator,
który często wychodził
aż pewnego dnia nie powrócił
Zapoznała nas samotnosc
a pożegnał smutek...

autor

zielone oczy

Dodano: 2006-05-23 22:13:48

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie