Nienarodzony skarb!
Pisany oczami matki, która zabiła swoje jeszcze nienarodzone dziecko. A to, że to był chłopczyk, miał zielone oczy,... to moja wyobraźnia...
Kubusiu, skarbie mój,
ja żałuję, wybacz mi.
To ja, morderca twój,
który życie odebrał Ci!
Byłeś owocem po zdradzie.
Wiem, nie chciałeś nim być,
nie zrobiłeś nic złego w zasadzie,
ty po prostu chciałeś żyć!
Nie miałeś nawet imienia,
nie znałeś naszego nazwiska.
Proszę, nie odczuwaj zgorszenia
i nie wymyślaj przezwiska.
Jesteś Kubuś, mój malutki.
Masz zielone oczy po tacie
i jesteś taki wesolutki.
Obaj piękne noski macie...
Trochę późno, ale wiedz...
Masz małą siostrzyczkę,
słodką Zuzię w tym rzecz,
piękną jak różyczkę.
Popełniłam błąd, przepraszam,
myślę, że lepiej Ci w niebie.
Mam nadzieję, że Cię nie odstraszam,
Bo ja nadal kocham Ciebie!
Dla wszystkich matek, które nie dokonały aborcji :)
Komentarze (8)
Bardzo ładny wiersz napisany z uczuciem...tak
trzymaj...:)
dobra to krótko, może i wiersz nie jest perfekcyjny,
ale za to napisany z sercem. I przy okazji może komnen
i LRR piszą lepsze wiersze gratuluję, ale to nie powód
żeby tak jeździć po autorce.Jak dla mnie wiersz jest
super(a przy okazji każdy odbiera to inaczej, ale
przesłanie jest raczej wiadome, jak ktoś go nie
rozumie, to widocznie ma za mało ikry poetyckiej i co
poradzić?) Przynajmniej widać że Autorka się stara i
nie pisze tego ot tak żeby było. Tak trzymaj Nikala.
;-))
...smutny...ale ładnie napisany...
Niezależnie od tego jak ten wiersz jest napisany, jego
treść powinna być przestrogą, że łatwo można dokonać
aborcji, ale trudno uciszyć wyrzuty sumienia.
Ciekawe podejście do tematu.
mimo że wiersz ma sporo wypaczeń i niedociągnięć nie
można autorce zarzucać że chciała źle. temat jest
bardzo poważny i naprawdę aktualny. ten cały spór o
aborcję dotyka wszystkie kręgi społeczne nawet tych co
piszą wiersze. mimo wszystko ta próba wczucia się w
niedoszłą matkę jest interesująca i dość udana.
Myślę, że tematyka za poważna dla autorki i chyba jej
nie udźwignęła, nawet z szacunku dla owych
nienarodzonych dzieci wypadałoby napisać coś lepszego
niż rymowankę wierszowankę "mi - Ci", tu temat
potraktowany rymem jak "wlazł kotek na płotek" przez
co wręcz zniesmacza :/ łzawy jakby na siłę, podzielam
zdanie komnen zresztą
kolejny zbędny, źle napisany antyaborcyjny manifest;
i byczki: "Masz zielone oczy po tacie[...] We dwoje
piękne noski macie..." - oboje? bzdura: obaj;
"To ja, morderca twój,
który życie odebrał Ci!" - morderca? bzdura:
morderczyni;
a tu "ossschozii?" : "Proszę, nie odczuwaj
zgorszenia/i nie wymyślaj przezwiska." - bzdura :);
a te dwa fragmenty, to dziś szczyt szczytów na beju,
nawwet roman-kormoran przy tym wysiada: 1. "Trochę
późno, ale wiedz.../Masz małą siostrzyczkę," - leżysz
w kubełku u pana ginekologa, ale wiedz, że masz małą
siostrzyczkę;
2. 'Mam nadzieję, że Cię nie odstraszam,
Bo ja nadal kocham Ciebie!"/ - mamuś peelko, nie
musisz odstraszać, już po mnie;
do kosza z tym "wierszem" i to szybko;