nienawisc

ciemnosc cisza bezsilnosc i bol naokolo
znow przestalam wierzyc w przyjazn
znow los dal mi to czego nie chcialam
znow ja!
pytam BOZE dlaczego
dlaczego zeslales mi tych ludzi
i czy dlugo zyc tu musze

cicho wszedzie nikt nie odpowiada

zycie tu jest piekne a ludzie
jeszce piekniejsi
wszyscy sie kochaja bo kazdy tu jest twoim bratem
nikt tu nie klamie bo prawda jest sensem zycia
a wszystko tu jest takie kolorowe
bo dobro upieksza nas i nasz swiat
kolorami milosci piekna dobroci i prawdy
oraz nadzieji ktora w sercu nosze

to wszystko przeciez jest klamstwem ktore tworze
by choc raz pomyslec ze jest inaczej niz naprawde
by czasem moc powiedziec jestem szczesliwa
i zapomniec ze los inny mi pisany jest

dziekuje wam ludzie "dobrej woli" i "dobrych checi"
ktorzy pozwalacie mi stac sie marionetka wlasnego losu
popychana przez wiatry nieszcesc
obijana falami cierpień i
uderzana piorunami niewolnictwa wlasnych mysli

dziekuje wszystkim ludziom ktorzy do mnie nienawiscia palacie

autor

gosiaczek16

Napisany: 2005-12-28 Dodano: 2006-01-01 21:31:04

Ten wiersz przeczytano 754 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie