Niepokorny duch
Duch niepokorny, wciąż wzlatuje
tam, gdzie już przerwiesz mu wpół słowa,
bo chociaż twój, to czasem trudno
ten stan móc wiernie odmalować.
I choć w skarbnicy językowej
tyle ukrytych jest perełek,
nie możesz dobrać odpowiedniej,
bo to za mało lub zbyt wiele.
Kolejne kartki znów lądują,
w koszu i jesteś wciąż rozdarta,
chcesz oddać słowem to, co czujesz,
ciągle wychodzi nie ta barwa.
Kiedy już wreszcie poziom wersu,
tworzy konsonans z stanem rzeczy,
jesteś szczęśliwa, a tymczasem
czytelnik mocno ci zaprzeczy,
że rym nie przedni i że słowa
skowyczą niczym nędzne sfory,
no a poza tym takie tanie
i wyświechtane metafory.
Cóż począć przecież nie dasz rady
całego świata uszczęśliwić
poprawiasz, ale bez przesady,
by duszy nazbyt nie usidlić.
magda*
Komentarze (32)
Bardzo wysoka kultura wypowiedzi w aktualnym na Bej-u
temacie, a forma dopracowana. Wiersz bardzo mi się
podoba :)
Bardzo ładny wiersz, Magdo. To nic, że temat ostatnio
wciąż wałkowany. Twój wiersz opowiada o naszych
głębokich emocjach, które tym wszystkim sporom
towarzyszą. Pozdrawiam :)
Mam uwagi takie jak rym nie przedni i że słowa
skowyczą niczym nędzne sfory,no a poza tym takie
taniei wyświechtane metafory.:) /
/ a na powaznie , pokojowo ujete, zyczliwe :)
Tak wlasnie jest z pisaniem wierszy ...pozdrawiam
Tak, jeśli krytyka to umiarkowana, merytoryczna. Każdy
lubi co innego i to jest piękne w tworzeniu-:) Ładny,
powiem nawet - piękny wiersz. Pozdrawiam-:)
całego świata nie, ale siebie tak, a jak Ty bedziesz
szczęśliwa to bliscy będa czerpać dobrą energię od
Ciebie.Wiersz refleksyjny. Pozdrawiam
rytm lekkość i jest czas na chwilę refleksji
cudowny wiersz ;)
Brawo...bardzo wiarygodnie opisane odczucia piszącej
osoby...
Pozdrawiam:))
"...Cóż począć przecież nie dasz rady
całego świata uszczęśliwić..."
nawet nie próbuję.
Dobry wiersz Magdo:))
Ładny wiersz. Czy czytałaś mój wiersz ,, CZERWONA RÓŻA
,,?
Pozdrawiam.
To była tylko moja propozycja...Ty nie musisz niczego
zmieniać, a ja... proponować :)
Poprawiłam kiedyś w swoim wierszu parę wersów za
czyjąś namową.Teraz stwierdzam, że straciły tożsamość,
są nie moje, to nie ja.
Nie zawsze warto zmieniać, warto zachować siebie.
Pozdrawiam:)
Ładnie, Magdo*. Jest muzyka w tym Twoim wierszu. Miło
było poczytać. Pozdrawiam
Piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie:)