Niepotrzebny przyjaciel
Na jej twarzy rzadziej widać uśmiech niż
łzy.
W pamięci czuje jeszcze zew szczęśliwych
dni.
Nadzieja już dawno odeszła,
Przyjacielem teraz nienawiść się stała.
W pustym domu gości ją codziennie-
Radości przyszłych dni przynieść jej
miała.
Ale życzenie- marzenia słowem
wypowiedziane.
Gorzkim zwycięstwem ni to słodką porażką
stały się przyodziane.
Co gorsza przeto?
Odkupić błędy przeszłych lat
Czy radością cieszyć się do końca
świata?
Przyjaciołom nie ufa się...- już dawno to
zrozumiała.
Cierpiała przez nich,
Drżała na całym ciele,
Płakała,
Dopóki łzy nie skończyły się.
Wszystko przez ludzi- przyjaciółmi ich
naiwni nazywają- głupcy!
Pamiętaj- licz na siebie, bo inni nie
pomogą Ci w zwycięstwie dowartościowania
samego siebie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.