Nieprzestań

nasze wybory, rozsądek wskazany,,pozdrawiam:)

No cóż!! mamy tutaj do czynienia z wielowarstwową
treścią. Wspólnym mianownikiem jest słońce - które
może się wypalić bądź oświetlać promieniami-:)
Całość, jak najbardziej na tak-:)
Pozdrawiam!

piękny wiersz

Dobry wiersz. Nie wiem czy to dobrze że peelka umie
tak dobrze przestać. Chyba nie, chyba czasem jednak
lepiej pocierpieć.
Pozdrawiam serdecznie :)

Dziękuję bardzo DoroteK
Pozdrawiam serdecznie

Piękny niebanalny i daje do myślenia;)pozdrawiam
cieplutko;)

Smutne to.

rodziny i sąsiadów nie wybieramy ale sami decydujemy z
kim się zadajemy i z kim jest nam po drodze

Ktoś kiedyś powiedział - "pokaż mi swoich przyjaciół a
powiem Ci kim jesteś" Wartościowy wiersz Doroto.
Pozdrawiam pa :)

@everybody Dziękuję wszystkim za wspaniałe i pełne
refleksji komentarze. Zawsze czytam je z
zaciekawieniem, i to wielki zaszczyt, że dzielicie się
ze mną swoimi wrażeniami i poglądami :-) miłego dnia i
pozdrawiam serdecznie :-)

z wielkim zaciekawieniem i do refleksji(Y) pozdrawiam

Racja, ale wiesz...jak myślę, że przestajemy z tym -
kim jesteśmy, czujemy z nim bliskość, chcemy być...bo
tacy jesteśmy.
Jest powszechny błąd w myśleniu ogółu, schematyzm
myślowy - że to inni nas, go, że to wina otoczenia...
A często jest tak, że samemu tego otoczenia się szuka,
bo szuka się bliskości, podobieństwa i wchodzi
świadomie..., dąży do tego.

Dlatego myślę, że jak chcesz kogoś poznać popatrz na
jego kumpli, kumpele, bliskich, przyjaciela, z kim się
zadaje. Bo on ich wybrał, z jakiejś przyczyny. Prywata
- mnie nikt do niczego nie "wciągał", szukałam
towarzystwa, które "byłoby mną", lustrem pełnym
empatii i realizacji potrzeb. Nie ja stawałam się
kimś, szukałam kogoś kto byłby mną. I tak się dzieje
ogólnie. To my szukamy i wpuszczamy. Nie staniesz się
kimś kim nie czujesz... Zostajesz przy tym, kto
rozumuje tak jak ty.
Nie wierzę we wciąganie na siłę, a znam temat...
Myślę, że nie otoczenie ma na nas wpływ, ale to my
jesteśmy otoczeniem, które przyciągnęliśmy do siebie.
Dlatego, gdy ma się dziecko warto się zastanowić, co
on/a w tym kumplu widzi, czego ja mu nie dałam, czego
mu brakuje w życiu, o czym marzy,jaki jest, jakie ma
potrzeby, pragnienia, etc. i kim jest. Obraz kumpla
może być odpowiedzią. Ale to trudna diagnoza...
Zagadałam komentarz, a i tak temat niewyczerpany i
może niepotrzebnie podjęłam
Pozdrawiam DoroteK, wybacz

Strofy dające do myślenia... pozdrawiam

Witaj Dorotko. Nie wiem czy podziwiać peelke czy ja
mocno przytulić i pozwolić aby pękła tama i wylal się
nadmiar skomasowanych uczuć. Nawet jeśli mylne są moje
odczucia liczę że z wyrozumiałościa przymkniesz oko.
Moc serdeczności Dorotko.

Niebanalny i jakże piękny wiersz :)Cieplutko
pozdrawiam i dziękuję.