Nieszczęsny powrót
A więc wróciłeś z czeluści fragmentów jej
życia, o których zresztą nie mam
pojęcia…
By omotać jeszcze raz jej duszę?
Wszystko utracone
Nie wiadomo gdzie uciekać…
Kamuflujesz się, używając ułamków swojej
świadomości
Czy w twoim spojrzeniu nadal czai się
toksyczna enigma? Nie dotkniesz z
uzależniająca delikatnością?
Ale czy wiesz, że historia znowu się
piszę?
Koniec starej staję się źródłem
nowej…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.