Nietykalne

Mijają nietykalne dni, u boku wiatru mkną
Rozbijają się o życie, o śmierć się rozbijają
Pędzą naprzód nie wiedząc w jakim celu
Walczą, choć nie wiedzą o co się starają

Mijają nierealne lata, na łonie morskich fal
Spisują liczbę chwil dawno zapomnianych
Co dzień uczą się nowych i obcych chwil
Nikną wraz z pustym życiem zakochanych

Mijają niewidzialne łzy, płynące po sercu
Cierpiącym chłodem nadziei obdarowane
Pod ziemie zapada się słońce z księżycem
Nieznośny mrok i promień, też schowane

Mija ból, jego ślady znikają
Mija łza, wnętrze jej schnie
Są rzeczy, które nie mijają
Trwając wiecznie gdzieś przy samym dnie

autor

MaRyLiN

Napisany: 2007-03-11 Dodano: 2007-03-11 10:50:22

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie