Niewiadoma
jeszcze nie wiem w jakim odcieniu szarości
nadejdziesz
jakby scalony ze świtem
światu zaprzedany
nieświadomy po omacku znajdziesz się
w moich wyobrażeniach
nawet nie poraża mnie myśl że usiądziesz w
półmroku
jakby zrodzony z esencji
idei wybranej
niewidzącymi oczyma spojrzysz w ścianę
prawie na mnie
i może szarość dnia przyćmi barwy
rozkołysane
jakby na twoje powitanie
taniec ich powstały
przez zamglony pryzmat szklanych drzwi
przez zadymioną duszną salę
odszukam
odgadnę
autor
minawi
Dodano: 2006-10-09 00:17:53
Ten wiersz przeczytano 755 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.